به گزارش فرادید، این کشف در ماه می سال گذشته اتفاق افتاد. بلافاصله بعد از اینکه اولین سکه‌ها توسط کلاس فولکر در هنگام نصب لوله کشف شدند، باستان‌شناسان خود را به محل رساندند و خیلی زود حدود 1000 سکه‌ی فلزی را از دل زمین بیرون کشیدند. روز بعد، باران شدید خاک را به گِل تبدیل کرد، اما باستان‌شناسان با استفاده از فلزیاب توانستند حدود 600 سکه‌ی دیگر نیز پیدا کنند.
به گفته‌ی آندریاس هاسیس-برنر، باستان‌شناس اداره‌ی حفظ آثار، بیشتر این سکه‌ها مربوط به ضرابخانه‌های بریزاخ، تسوفینگن و فرایبورگ هستند و احتمالاً در حدود سال 1320 میلادی ضرب شده‌اند. همچنین چند سکه‌ی پراکنده از شهرهای بازل، سن‌گالن، زوریخ، لوفنبورگ و کلمار نیز در میان آن‌ها یافت شده است.
اما ارزش این گنجینه در زمان خودش چقدر بوده؟ هاسیس-برنر می‌گوید: «با این سکه‌ها می‌شد حدود 150 گوسفند خرید».
کارشناسان، دقت و توجه فولکر را عامل اصلی در کشف «یکی از گسترده‌ترین گنجینه‌های سکه‌های قرون وسطایی در چند دهه‌ی اخیر» می‌دانند. در غیر این صورت این سکه‌ها همچنان به‌صورت زباله‌هایی در دل خاک باقی می‌ماندند.
هاسیس-برنر در ادامه با اشاره به اهمیت تاریخی منطقه گفت: «گلوترتال یکی از مهم‌ترین مناطق معدنی برای دوک‌های فرایبورگ بوده است.» او افزود: «جایی که سکه‌ها پیدا شده‌اند، یکی از مراکز اصلی سکونت معدن‌کاران بوده است».
گفتنی‌ست که در سال 2016 نیز در نزدیکی زوریخ در کشور سوئیس، بیش از 200 سکه از قرن چهاردهم به‌طور تصادفی در دل یک جنگل کشف شد؛ هرچند ارزش آن سکه‌ها تنها برابر خرید 25 گوسفند بود. این کشفیات، همراه با دیگر گنجینه‌های مشابه، می‌توانند بازتابی از آشفتگی‌های سیاسی یا پرداخت‌های مالی به ارتش‌های مزدور در آن دوره باشند.
این گنجینه‌ی تازه کشف‌شده، نه تنها هیجان تازه‌ای به منطقه داده، بلکه فرصت ارزشمندی برای پژوهش‌های تاریخی فراهم کرده است. به گفته‌ی هاسیس-برنر، بررسی دقیق این سکه‌ها می‌تواند اطلاعاتی درباره‌ی گردش مالی سکه‌ها در منطقه‌ی بریزگاو، فعالیت ضرابخانه‌ها، تجارت نقره و همچنین تاریخچه‌ی معادن در گلوترتال ارائه دهد.
