حدیث هایی از ائمه درباره رضای خدا :
رضایت و خشنودی خداوند به عنوان صفتی از اوصاف الهی بر شمرده شده، درباره رضایت و غضب خداوند نظرات مختلفی وجود دارد و در علم کلام مباحث بسیاری را به خود اختصاص داده است، برخی آن را به معنای عقاب و ثواب می دانند و برخی آن را به معنای اراده بر ثواب و عقاب می دانند برخی ثواب و عقاب را فعل و رضایت و سخط را حالتی نفسانی غیر از فعل می دانند.
احادیثی از ائمه درباره رضای خدا :
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
الصَّلَاهُ مِنْ شَرَائِعِ الدِّینِ وَ فِیهَا مَرْضَاهُ الرَّبِّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِیَ مِنْهَاجُ الْأَنْبِیَاءِ وَ لِلْمُصَلِّی حُبُّ الْمَلَائِکَهِ وَ هُدًى وَ إِیمَانٌ وَ نُورُ الْمَعْرِفَهِ وَ بَرَکَهٌ فِی الرِّزْقِ …
نماز، از آیینهاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است… (خصال ص 522، ح 11)
******
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
یَا عَلِیُّ الْعَقْلُ مَا اکْتُسِبَتْ بِهِ الْجَنَّهُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَا الرَّحْمَن.
ای على! عقل چیزى است که با آن بهشت و خشنودى خداوند رحمان به دست مى آید. (من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 369)
******
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
مَن طَلَبَ رِضا مخلوقٍ بِسَخَطِ الخالِقِ سَلَّطَ اللّه ُ عزّ و جلّ علَیهِ ذلکَ المَخلوقَ.
هرکه براى جلب خشنودى مخلوقى ، آفریدگار را ناخشنود کند ، خداوند عزّ و جلّ آن مخلوق را بر او مسلّط گرداند.
******
پیامبر صلى الله علیه و آله :
مَنِ الْتَمَسَ رِضَى اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَضىَ اللّهُ عَنْهُ وَ اَرْضى عَنْهُ النّاسَ وَ مَنِ الْتَمَسَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ سَخِطَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ اَسْخَطَ عَلَیْهِ النّاسَ؛
هر کس رضاى خدا به خشم مردم جوید، خداوند از او خشنود شود و مردم را از او خشنود کند و هر کس رضاى مردم را به خشم خدا جوید، خداوند بر او خشم گیرد و مردم را از او خشمگین کند.(نهج الفصاحه ص 729 ، ح 2783)
امام على علیه السلام :
ثلاثٌ یُبلِغْنَ بالعَبدِ رِضوانَ اللّه ِ: کَثرَهُ الاستِغفارِ، و خَفْضُ الجانِبِ، و کَثرَهُ الصَّدَقَهِ.
سه چیز است که بنده را به خشنودى خدا مى رساند : استغفار زیاد ، فروتنى، و صدقه دادن زیاد.
******
امام علی (ع) می فرمایند:
«التُّقَى رَأْسُ الدِّینِ وَسَبَبُ رِضَا الرَّبِّ.»
«تقوا سرآمد دین و راه رضای پروردگار است.» (غررالحکم، حدیث 2052)
******
امام على علیه السلام :
هَیهاتَ ! لا یُخدَعُ اللّه ُ عن جَنَّتِهِ ، و لا تُنالُ مَرضاتُهُ إلاّ بطاعَتِهِ.
هیهات! بهشت خدا را با فریب نمى توان از او گرفت ، و خشنودى او جز با طاعتش به دست نیاید.
******
امام على علیه السلام :
علامَهُ رِضا اللّه ِ سبحانَهُ عن العَبدِ، رِضاهُ بما قَضَى بهِ سبحانَهُ لَهُ و علَیهِ.
نشانه خشنودى خداى سبحان از بنده، خشنودى اوست به آنچه خداى سبحان به سود و زیان او مقدّر فرموده است.
******
امام حسن مجتبى علیه السلام :
أَنَا الضَّامِنُ لِمَنْ لَمْ یَهْجُسْ فِی قَلْبِهِ إِلَّا الرِّضَا أَنْ یَدْعُوَ اللَّهَ فَیُسْتَجَابَ لَهُ.
کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند. (کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص62، ح 11)
******
امام زین العابدین علیه السلام :
إنَّ أرضاکُم عِندَ اللّه ِ أسبَغُکُم على عِیالِهِ.
همانا مرضى ترین شما نزد خداوند کسى است که خانواده خود را بیشتر در گشایش و رفاه قرار دهد.
******
امام صادق (ع) فرموردند :
رَأْسُ طاعَهِ اللَّهِ الرِّضا بِما صَنَعَ اللَّهُ فیما احَبَّ الْعَبْدُ وَ فیما کرِهَ.
سرچشمه طاعت و عبادت خداوند متعال، رضا به تقدیر خداوند در اموری است که بنده آنها را دوست داشته باشد و یا ناپسند شمارد.
نتیجه نهایی :
احادیث اهل بیت (علیهم السلام) نشان می دهند که رضای خداوند هدفی متعالی است که از طریق اخلاص در عمل، ترک گناه، نیکی به دیگران و تسلیم بودن در برابر اراده الهی حاصل می شود. رضای الهی به انسان آرامش روحی، موفقیت در دنیا و آخرت، و نزدیکی به خداوند را عطا می کند. ازاین رو، مسلمانان باید همواره در زندگی خود تلاش کنند تا رضایت پروردگار را به عنوان هدف نهایی خود قرار دهند.
گردآوری: بخش مذهبی ستاره آبی
