به گزارش فرهیختگان، طبق داده‌های میدانی، حدود یک میلیون نسخه لبوبو در ایران فروخته شده است؛ هر نسخه حداقل 720 هزار تومان که مجموع فروش آن به حدود 720 میلیارد تومان می‌رسد. در حالی که این عروسک‌ها بیشتر به واسطه تبلیغات سلبریتی‌ها مانند ریحانا و اعضای گروه کی‌پاپ بلک‌پینک معروف شدند، محبوبیت‌شان نشان‌دهنده تغییر ذائقه نسل جوان است؛ نسلی که نقص‌ها و ناموزونی‌ها را دوست دارد و آن را «کیوت بودن» می‌نامد.
در جهان، نژا2 با فروش 2.2 میلیارد دلاری، هالیوود را شوکه کرده و موفقیتش نه فقط به دلیل کیفیت انیمیشن، بلکه به اتکای ریشه‌های فرهنگی و اسطوره‌ای چین است. تحلیل‌گران می‌گویند این محصولات «قدرت نرم» چین را به رخ جهانیان می‌کشند و نشان می‌دهند که میدان نبرد آینده بیش از هر چیز در عرصه فرهنگ و تصویرسازی از آینده جریان دارد.
کیسینگ لانگ، طراح لبوبو، با ترکیب فولکلور اروپایی و عناصر فرهنگی چین، کاراکترهایی خلق کرده که نه زیبا به سبک غرب، بلکه دوست‌داشتنی و «کیوت» هستند. او ثابت کرده است که موفقیت جهانی نیازی به پیروی از استانداردهای هالیوود ندارد، بلکه کافی است فرهنگ بومی با جذابیت بصری و داستانی درست ارائه شود.
پدیده لبوبو و نژا2، بیش از یک موفقیت اقتصادی، نشانه‌ای از تغییر توازن فرهنگی و جنگ نرم بین چین و آمریکا است؛ جایی که چین با استفاده از محصولات فرهنگی خود، الگوهای زیبایی و ذائقه مصرف جهانی را بازتعریف می‌کند.
