به گزارش عصر ایران، در حالی که کمتر از 24 ساعت از دستور رئیس‌جمهور برای توقف کامل پروژه پتروشیمی میانکاله می‌گذرد، شواهدی از ادامه فعالیت‌های عمرانی این مجموعه در منطقه حسین‌آباد دیده می‌شود. تصاویر ثبت شده از این منطقه نشان‌دهنده حضور یک لودر و کامیون‌ها برای خاکبرداری است. هدف از این عملیات هنوز مشخص نیست، اما این اقدامات به‌طور معمول برای ساخت‌وساز یا حفاری انجام می‌شوند. آیا پشت این خاکبرداری‌ها هدفی دیگر از جمله کشف آثار باستانی پنهان است؟
منطقه‌ای باستانی در پشت فنس پتروشیمی
حسین‌آباد، منطقه‌ای مجاور تالاب میانکاله، نه‌تنها به دلیل طبیعت زیبا و ارزش زیست‌محیطی‌اش، بلکه به‌دلیل آثار باستانی موجود در آن، از اهمیت بالایی برخوردار است. این محوطه تاریخی، با قدمتی بالغ بر 8000 سال، شامل تپه‌های باستانی، فضاهای حفاری نشده، و بقایای سفال‌های کشف شده است. باستان‌شناسان، از جمله حسین رمضان‌پور، تأیید کرده‌اند که این منطقه محل کشف ابزارهای سنگی و اشیای تاریخی بسیار باارزش است.
رمضان‌پور در این‌باره می‌گوید: «بومی‌های منطقه تصاویر سفال‌های تاریخی را به من نشان داده‌اند. در سال‌های گذشته نیز در بازدیدهای میدانی بخشی از دیواره قنات‌های قدیمی و ابزار سنگی کشف کردیم که قدمتی چند هزار ساله دارند. این منطقه به لحاظ باستان‌شناسی گنجی ارزشمند است.»
فنس‌های پتروشیمی و تخریب مخفیانه
طی هفته‌های گذشته، تصاویر منتشر شده از سوی دامداران و اهالی محلی نشان داد که کامیون‌های حامل مصالح نظیر شن و ماسه و تریلی‌های حامل سازه‌های فلزی، وارد محوطه فنس‌کشی‌شده پتروشیمی شده‌اند. هرچند دادستانی دستور توقف عملیات را داده بود، اما نشانه‌هایی از ادامه فعالیت و آماده‌سازی زیرساخت‌ها برای برپایی سوله در این منطقه دیده می‌شود.
محیط‌زیست میانکاله در خطر نابودی
مرتعی که قرار بود پتروشیمی در آن ساخته شود، بخشی از «ذخیره‌گاه زیست‌کره میانکاله» است. این محل که تنها چند کیلومتر با تالاب میانکاله فاصله دارد، زیستگاه بسیاری از گونه‌های کمیاب پرندگان و حیوانات به‌شمار می‌رود. به‌علاوه، خاک این منطقه به‌دلیل رطوبت بالا و شل بودن بستر، برای ساخت‌وسازهای بزرگ مناسب نیست. کارشناسان محیط‌زیست هشدار داده‌اند که فعالیت پتروشیمی در این منطقه ممکن است باعث تخریب جبران‌ناپذیر زیستگاه‌های جانوری و تهدید امنیت اکولوژیکی میانکاله شود.
رئیس‌جمهور در دستوری، توقف کامل عملیات پتروشیمی را خواستار شده و وزارت نفت نیز مجوز بهره‌برداری را به دلیل تخطی از اصول زیست‌محیطی لغو کرد. با این حال، به گفته بومیان، همچنان فعالیت‌هایی در این منطقه انجام می‌شود.
خسارت به دامداری و زندگی محلی
علاوه بر همه این مشکلات، فنس کشی پتروشیمی در این این مرتع باعث کاهش دسترسی دامداران محلی به چراگاه‌های آبا و اجدادی‌شان شده است. دامداران مجبور به خرید علوفه با هزینه‌های بالاتر هستند، در حالی که علوفه در پشت فنس‌های پتروشیمی در حال خشک شدن است.
مطالبه پاسخگویی؛ چرا دستور دولت اجرا نمی‌شود؟
بسیاری از دامداران و شهروندان محلی، این سوال را مطرح کرده‌اند که چرا علی‌رغم صدور دستور رسمی از سوی رئیس‌جمهور برای توقف پتروشیمی، این مجموعه همچنان در حال فعالیت است؟ آن‌ها با فیلم‌برداری از اقدامات اخیر در شبکه‌های اجتماعی، توجه رسانه‌ها و فعالان محیط‌زیست را جلب کرده‌اند.
چشم‌انتظاری برای اقدام مسئولان
حالا همه‌ی نگاه‌ها به استاندار و فرماندار مازندران دوخته شده است. فعالان محیط‌زیست و مردم انتظار دارند که با اعزام نیروهای انتظامی، دستور توقف فعالیت‌ها اجرا شده و محوطه از دست عوامل پتروشیمی آزاد شود.
