روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: حتی یک خط تحریمی ولو برکاغذ را هم نباید ساده بگیریم. همه توان‌مان را باید بگذاریم تا از این بن بست، کوچه ای، دری و لااقل پنجره‌ای باز شود.
دستگاه دیپلماسی با استفاده از پشتیبانی همه ارکان حاکمیت باید بکوشد، این درِ نصفه باز، بسته نشود. همه بکوشیم این واژه منحوس تحریم، کم تکرارتر شود.
با این ماجرا داریم به دوران تحریم‌های جلیلی/ احمدی نژاد برمی گردیم. آن روزها، حضرات قطعنامه‌ها را کاغذپاره می‌خواندند. برایش اثری مترتب نبودند. «تحریم اصلاً نمنه دی؟» را جلوی دوربین‌ها می‌گفتند. بانیانِ وضعی بودند که همه تجربه کردیم.
جالب است که حالا همین جماعت که سازنده آن وضع بودند و آن را نعمت می‌شمردند و بدان افتخار هم می‌کردند امروز از بازگشت به آن شرایط، کهیر می‌زنند و از همه طلبکارند. ما این وضع را به شدت ناخوش می‌داریم اما سازندگان ناخوشی و تولید کنندگان تحریم با چه رویی امروز مدعی می‌شوند؟ حافظه ملت آنقدر هم کوتاه مدت نیست که همه چیز را از یاد ببرد.
همه چیز عیان است اما باید راهی بیابیم تا این بیراهه را ببندیم. نباید احساس خردکننده تحریم، دگر باره مثل دیو، تنوره بکشد و امید مردم را بسوزاند. امیدواریم مسئولان محترم، با اتخاذ بهترین تصمیم جلوی این بدترین اقدام سه کشورِ اروپایی را بگیرند. اقدامات هم باید در این راستا همراستا شود تا گرهی دیگر در کلاف روابط نخورد. ما هنوز هم امیدواریم.
