مصطفی فقیهی، صاحب امتیاز سایت «انتخاب» در یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
در پاسخ به «الجزیره.نت» پیرامون این اظهارات علی لاریجانی گفتم:
از دو منظر می توان به این موضوع نگاه کرد.
سخنان لاریجانی و اوج‌گیری خط‌ونشان ایران و آمریکا برای یک‌دیگر، بخشی از پازل مذاکرات و توافق است و اقدامی جهت ارائه امتیازات کمتر. موضوع استقرار B2 در دیه گو گارسیا هم در این چارچوب می‌تواند تفسیر شود.
اساساً شعار ترامپ و دولت او، «صلح از طریق قدرت» است که به معنای توافق از مسیر اعمال فشار و تهدید معتبر است.
سخن لاریجانی نیز می‌تواند در ادامه‌ی همین رویکرد و تقابل با آن، تعبیر شود. هر چند لاریجانی و کاخ سفید نیز درب اتاق مذاکره را باز گذاشته‌اند، چندان‌که لاریجانی برای نخستین بار از همکاری اقتصادی با امریکا سخن گفت.
از سوی دیگر، همه این تهدیدات می‌تواند نشان‌دهنده بحرانی بودن فضا باشد. در این چارچوب، لاریجانی عملا حرف آخر را همین ابتدای ماجرا زده و تکلیف را مشخص کرده. چنین تهدیدی البته «ریسک‌آفرین» نیز می‌تواند باشد و زمینه را برای توجیه حمله به ایران فراهم کند.
هر چند بعید به نظر می‌رسد؛ چندان‌که چه در ایران و چه در امریکا، با مواضع هماهنگی مواجه نیستیم. در واشنگتن، والتز از یک توافق خاص سخن می‌گوید، ویتکاف هم از انعطاف و توافقی شبیه برجام سخن می‌راند. در تهران هم، وزیر خارجه و نماینده‌ی رهبری در روزنامه اطلاعات در رد سخنان لاریجانی اظهارنظر کرده‌اند.
به طور کلی شرایط حساس است و هر سوءمحاسبه‌ای می تواند اوضاع را از کنترل خارج کند. اما اگر اوضاع عادی پیش رود و توافقی هم شکل نگیرد، بعید است که تا مهرماه، بحرانی شبیه یک جنگِ احتمالاً دریایی را شاهد باشیم./انتخاب
زیدآبادی:طرح «اتمی – اقتصادی» لاریجانی افتادن به چاه اسرائیل است
احمد زیدآبادی:قدرتِ نظامیِ معطوف به مقابله با آنچه “نظام جهانی” خوانده می‌شود، اگر از حدود متعارف خود خارج شود، به جای بازدارندگی خودش به تهدید تبدیل می‌شود.
نمونهٔ روشنش وضعیت عراق پس از جنگ 8 ساله با ایران است. عراق که در طول جنگ برای مهار “امواج انسانی نیروهای ایرانی” مورد حمایت قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای قرار گرفته بود، توانست زرادخانهٔ عظیمی از موشک و تسلیحات شیمیایی برای خود فراهم کند. با فرونشستن آتش جنگ، اسرائیل همین زرادخانه را به عنوان تهدیدی علیه خود و به هم خوردن توازن قوا در خاورمیانه به حساب آورد و حامیان غربی‌اش را به حمله نظامی علیه آن کشور ترغیب کرد.
برخی تحلیلگران عرب می‌پنداشتند که قدرت موشکی و شیمیایی عراق، آن کشور را غیرقابل شکست و مصون از حملهٔ نظامی آمریکا و متحدانش کرده است، حال آنکه همان قدرت موشکی و شیمیایی، دلیل اصلیِ تعریف عراق به عنوان تهدیدی منطقه‌ای و جهانی و زمینه‌ساز حمله به آن شد.
بنا بر این تجربه، مقام‌های جمهوری اسلامی هر چه بیشتر در بارهٔ توانایی‌های نظامی کشور داد سخن دهند و بخصوص از تغییر استراتژی اتمی کشور حرف به میان آورند، کار را برای خودشان سخت‌تر و برای آمریکا و اسرائیل آسان‌تر می‌کنند.
رفع تهدید نظامی از کشور، نه تهدید به ساخت سلاح اتمی و نه دعوت به همکاری اقتصادی با آمریکا بدون رفع چالش‌های امنیتی و سیاسی با آن است! راهش حل منازعات سیاسی و امنیتی با طرف مقابل در یک گفتگوی رو در رو بر اساس یک فرمول منصفانه است.
بنابراین، آنچه این روزها علی لاریجانی مطرح کرده و شماری دیگر از حرف او استقبال کرده‌اند، حرکت در جهت افتادن به چاهی است که اسرائیلی‌ها پیش پای ایران کنده‌اند!/عصرایران
