به گزارش فرادید، سال 1718، چارلز دوازدهم، پادشاه سوئد، نقشه‌ی حیله‌گرانه‌ای کشید تا دوازده گالی (کشتی باستانی) بزرگ را از راه خشکی از استرومستاد و ایدِفیوردِن در طول جنگ بزرگ شمالی، جابجا کند.
این مسیر که به نام «گالاروِگِن» یا «جاده کشتی» شناخته می‌شود، به نیروهای سوئدی امکان حمله دریایی مخفیانه به قلعه فردریکستن در هالدن را می‌داد که چارلز در حملات قبلی برای تصرف آن، ناموفق بود. قلعه فردریکستن یک گذرگاه مرزی کلیدی میان نروژ و سوئد بود، پس از تبدیل شدن منطقه بوهوسلن در سال 1658 به قلمروی سوئد که قبلاً نروژی بود.
روز 26 ژوئن 1718، بیش از 800 سرباز از بالابر، بلوک، اسب و کنده‌های روغنی استفاده کردند تا دوازده کشتی جنگی بزرگ (هر کدام به وزن 30 تن) را در طول این مسیر 25 کیلومتری جابجا کنند.
باستان‌شناسان NIKU، با همکاری موزه بوهوسلان و موسسه علوم باستان‌شناسی وین (VIAS)، بقایایی از این جاده کشتی را در طول یک پروژه ژئو-رادار نزدیک بلامسهولم در بوهوسلان، سوئد کشف کردند.
این پروژه به عنوان بخشی از یک آزمایش در مقیاس بزرگ از سیستم تازه توسعه‌یافته AutoMIRA آغاز شد. اریش ناو، باستان‌شناس و سرپرست پروژه توضیح داد که بلامسهولم به دلیل میراث فرهنگی فراوان خود، به عنوان مکان آزمایش انتخاب شد. این منطقه به داشتن دومین سکونتگاه بزرگ کشتی در سوئد، تپه گرونهوگ، گورتپه‌های متعدد، دایره‌های سنگی دومارینگن و شواهدی از سکونتگاه‌های باستانی مفتخر است.
رادار زمین‌نفوذ (GPR) چندین ساختار خطی موازی را فاش کرد که بیش از 160 متر طول دارند. به گفته کارشناسان، اینها بقایای مسیرهای چوبی هستند که در امتداد گالاروگن ساخته شدند تا زمین را برای تحمل وزن کشتی‌ها پایدار و محکم کنند.
ناو گفته است: «این منطقه ما را با یک چشم‌انداز تاریخی آشنا می‌کند، اما کشف یک مسیر تاریخی مخفی فراتر از آن چیزی بود که انتظارش را داشتیم. این بررسی بقایای مشخصی از جاده کشتی را از سال 1718 فاش کرده که بدون تردید، آن را به یکی از هیجان‌انگیزترین اکتشافات این تحقیق تبدیل کرده است.»
