به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، در 11 مارس، مریخ‌نورد پشتکار ناسا یک سنگ مرموز را مشاهده کرد که از صدها کره کوچک تشکیل شده و شباهت زیادی به تخم‌های عنکبوت دارد. مطالعه این سنگ می‌تواند به دانشمندان در جست‌وجوی بقایای فسیلی حیات میکروبی روی مریخ کمک کند.
این سنگ که تیم پشتکار نام آن را «خلیج سنت پالز» گذاشته است، نوعی سنگ شناور محسوب می‌شود؛ به این معنا که در محلی که اکنون قرار دارد، تشکیل نشده است، بنابراین طبق بیانیه ناسا، این سنگ فاقد سرنخ‌های زمینه‌ای است که می‌توانند توضیح دهند چرا چنین بافتی دارد، اما تنها زمینه زمین‌شناسی آن نیست که نامشخص است؛ چیزی باعث شده این سنگ از محل اصلی خود جابه‌جا شود. بررسی این جابه‌جایی می‌تواند سرنخ‌هایی درباره فرایندهای زمین‌شناسی مریخ ارائه دهد. شاید این سنگ در اثر برخورد یک شهاب‌سنگ با مریخ تشکیل شده باشد، به این صورت که سنگ‌های اطراف بر اثر برخورد تبخیر شده و سپس به شکل دانه‌های کوچکی که در تصویر دیده می‌شوند، متراکم شده‌اند. اگر این فرض درست باشد، ممکن است این سنگ از فاصله زیادی به مکان فعلی خود منتقل شده باشد و این موضوع می‌تواند به دانشمندان در درک نحوه انتقال مواد در اثر برخوردهای شهابی روی مریخ کمک کند.
طبق اعلام ناسا، این احتمال نیز وجود دارد که این سنگ از دامنه تپه ویچ هیزل به پایین غلتیده باشد. شاید منشأ آن یکی از لایه‌های تیره‌تر این تپه باشد که دانشمندان از مدار آن را مشاهده کرده‌اند. مطالعه دقیق‌تر تپه ویچ هیزل می‌تواند اطلاعات مهمی درباره ترکیب این لایه‌های تیره ارائه دهد. اگر مشخص شود که ترکیب این لایه‌ها مشابه سنگ خلیج سنت پالز است، این کشف می‌تواند نشانه‌ای از فعالیت آتشفشانی گذشته، برخورد یک شهاب‌سنگ قدیمی، وجود آب‌های زیرزمینی در گذشته، یا حتی پدیده‌ای کاملاً متفاوت باشد.
سنگ‌هایی مانند خلیج سنت پالز اطلاعات ارزشمندی درباره تحولات مریخ در طول زمان ارائه می‌دهند. نحوه تشکیل و جابه‌جایی این سنگ‌ها، نشان‌دهنده تعاملات پیچیده آب، سنگ و نیروهای زمین‌شناسی در این سیاره است. بررسی این فرایندها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا دریابند آیا مریخ در گذشته قادر به میزبانی حیات بوده است یا خیر.
اگر تپه ویچ هیزل در گذشته دارای آب‌های زیرزمینی بوده باشد، این احتمال وجود دارد که برخی از نمونه‌های سنگی جمع‌آوری‌شده توسط پشتکار، حاوی فسیل‌های حیات میکروبی باشند. مأموریت بازگرداندن نمونه‌های مریخ ناسا، که برای دهه 2030 برنامه‌ریزی شده است، این نمونه‌ها را به زمین خواهد آورد تا دانشمندان بتوانند آن‌ها را با دقت بیشتری بررسی کنند.
