به گزارش خبرآنلاین، محل کشف، بخشی از دهانه جزرو است که میلیاردها سال پیش یک دریاچه بزرگ را در خود جای داده بود. آب رودخانه‌ای باستانی به نام «نرتوا ولیس» (Neretva Vallis) وارد این دریاچه می‌شده و گل‌سنگ‌ها و رسوبات آبرفتی در آن‌جا باقی مانده‌اند. استقامت در تابستان 2024 نمونه‌ای از این سنگ‌ها را حفاری و ذخیره کرد. همین نمونه حالا توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده است.
ابزارهای علمی مریخ نورد استقامت نشان داده‌اند که این سنگ‌ها نه‌تنها حاوی کربن آلی هستند، بلکه نقاط ریز حاوی فسفات آهن و سولفید آهن نیز در آن‌ها دیده می‌شود.
انتشار مقاله‌ای درباره این کشف در مجله Nature بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های علمی داشته است، زیرا برای نخستین بار نشانه‌های همزمان از کربن آلی و مواد معدنی مرتبط با حیات در یک محیط آبی باستانی روی مریخ دیده شده است. این موضوع احتمال می‌دهد که چند میلیارد سال پیش، شرایط برای حیات میکروسکوپی روی مریخ فراهم بوده باشد.
اهمیت یافته‌های جدید ناسا
در کره زمین، چنین ترکیباتی معمولاً در اثر فعالیت میکروب‌ها تشکیل می‌شوند. به همین دلیل، این کشف می‌تواند نشان دهد که محیط مریخ در گذشته برای زندگی مناسب بوده است.
علیرغم این یافته هیجان‌انگیز، دانشمندان تاکید دارند که این کشف مدرکی قطعی برای وجود زندگی در سیاره سرخ نیست. احتمال دارد مواد آلی منشا غیرزیستی داشته باشند یا ترکیبات معدنی از واکنش‌های شیمیایی ساده به وجود آمده باشند.
برای رسیدن به پاسخ قطعی، لازم است نمونه‌های سنگی به زمین بازگردانده شوند تا در آزمایشگاه‌های پیشرفته بررسی شوند. برنامه ناسا برای این کار به دلیل مشکلات مالی به دهه 2040 موکول شده است.
این کشف نه تنها سرنخ‌های تازه‌ای درباره گذشته مریخ ارائه می‌دهد، بلکه بار دیگر پرسش بزرگ را زنده کرده است. آیا مریخ روزی میزبان زندگی بوده است؟
