به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، بانک مرکزی طی بخشنامه 04/56035 در تاریخ 3 خرداد ماه 1404 و پیرو بخشنامه شماره 64445/99 مورخ 11/03/1399، اصلاحیه «دستورالعمل اجرایی تعیین میزان ارز قابل حمل، نگهداری و مبادله در داخل کشور» را به عنوان پیوست شماره «6» بخش سوم مجموعه مقررات ارزی «خدمات ارزی و سایر مبادلات ارزی بین‌المللی» به شبکه بانکی ابلاغ کرد.
این دستورالعمل در 8 ماده به شرح زیر تدوین شده است:
«به استناد بند (الف) ماده (7) قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز و بند «پ» ماده (5) آئین‌نامه اجرایی مواد (5) و (6) قانون مذکور و همچنین بند‌های (پ) و (ح) ماده (2) مکرر قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز با آخرین اصلاحات و الحاقات، «دستورالعمل اجرایی تعیین میزان ارز قابل حمل، نگهداری و مبادله در داخل کشور»، به شرح ذیل ابلاغ می‌شود:
ماده 1-در این دستورالعمل، عناوین، اصطلاحات و عبارات ذیل در معانی مشروح زیر به‌کار می‌روند:
1-1- شخص: اعم از شخص حقیقی و حقوقی ایرانی و خارجی
1-2- مؤسسه اعتباری: اشخاص حقوقی که با مجوز بانک مرکزی یا به موجب قانون، تحت عنوان «بانک» یا «مؤسسه اعتباری غیر بانکی» به انجام عملیات بانکی مبادرت می‌نمایند و مجاز به انجام عملیات ارزی می‌باشند.
1-3- صرافی: شخص حقوقی است که از بانک مرکزی مجوز انجام عملیات صرافی را اخذ نموده است. مجوز صرافی قائم به شخص حقوقی صرافی است و به هیچ عنوان قابل واگذاری یا توکیل به غیر نیست.
1-4- صورت‌حساب خرید معتبر مؤسسه اعتباری و صرافی: رسید سامانه ارزی حاوی اطلاعاتی نظیر شناسه پیگیری، طرفین معامله، میزان و زمان انجام معامله است که شماره مسلسل ارز‌های موضوع معامله نیز ضمیمه آن می‌باشد.
1-5- سند برداشت از حساب نزد مؤسسه اعتباری: سندی که مبین پرداخت مبلغ مربوط از محل حساب ارزی به شخص دارنده حساب توسط مؤسسه اعتباری است.
1-6- اظهارنامه گمرکی: رسید چاپی صادره توسط گمرک جمهوری اسلامی ایران حاوی کد رهگیری که بیانگر اظهار ارز توسط شخص حقیقی در هنگام ورود به کشور است.
1-7- حمل: نقل و انتقال فیزیکی ارز
1-8- سامانه ارزی: سامانه نظارت ارزی (سنا)
1-9- ارز: اسکناس و مسکوک ارز
ماده 2- حمل و نگهداری ارز توسط هر شخص حداکثر تا سقف مبلغ 10.000 یورو یا معادل آن به سایر ارز‌ها بلامانع است.
ماده 3- حمل و نگهداری ارز برای مبالغ بیشتر از 10.000 یورو یا معادل آن به سایر ارز‌ها توسط هر شخص، صرفاً درصورت داشتن یکی از مدارک ذیل مجاز است:
الف - صورت‌حساب خرید معتبر مؤسسه اعتباری و صرافی.
ب - سند برداشت از حساب نزد مؤسسه اعتباری.
ج - اظهارنامه گمرکی.
ماده 4- صورت‌حساب خرید معتبر مؤسسه اعتباری و صرافی و سند برداشت از حساب نزد مؤسسه اعتباری، حداکثر 6 ماه از تاریخ صدور دارای اعتبار است. قبل از انقضای مهلت مذکور، دارندگان صورت‌حساب خرید معتبر مؤسسه اعتباری و صرافی و سند برداشت از حساب نزد مؤسسه اعتباری مکلفند به یکی از روش‌های ذیل عمل نمایند:
الف- واریز ارز مربوط به حساب ارزی نزد یکی از مؤسسات اعتباری.
ب- فروش ارز به یکی از مؤسسات اعتباری و یا صرافی مجاز با ثبت در سامانه ارزی.
تبصره: پس از گذشت 6 ماه اسناد مذکور فاقد اعتبار بوده و مشمول قوانین و مقررات مربوط می‌گردد.
ماده 5- مؤسسه اعتباری از مفاد این دستورالعمل مستثنی بوده و حمل ارز متعلق به مؤسسه اعتباری توسط نماینده آنها منوط به ارائه معرفی نامه رسمی از سوی مؤسسه اعتباری مذکور، حاوی مشخصات هویتی حامل، مبدأ و مقصد ارز، میزان و نوع ارز و علت حمل و جابجایی است.
ماده 6- صرافی‌از مفاد این دستورالعمل مستثنی بوده و حمل ارز متعلق به صرافی مذکور توسط نماینده آنها منوط به در اختیار داشتن معرفی نامه ممهور به مهر و امضا مجاز صرافی، مشخصات حامل، مبدا و مقصد حمل ارز، میزان و نوع ارز و علت جابجایی به همراه رسید سنا است.
تبصره: معرفی نامه ممهور به مهر و امضاء مجاز و معتبر صرافی، صرفاً برای حمل ارز میان صرافی‌ها، مؤسسات اعتباری، بانک مرکزی و مرکز مبادله ارز و طلای ایران قابلیت استفاده دارد.
ماده 7 ـ چنانچه مشخص شود منشاء ارز‌های موضوع این دستورالعمل حاصل از پولشویی و تأمین مالی تروریسم است، برابر قوانین و مقررات موضوعه از جمله قوانین مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم عمل می‌شود.
ماده 8- کلیه اقدامات مذکور در این دستورالعمل هیچ‌گونه اثری در خصوص منشاء ارز‌های حاصله ایجاد نمی‌نماید. از این‌رو چنانچه در هر مرحله مشخص شود که ارز‌های نگهداری شده و یا حمل‌شده حاصل از جرایم منشاء پولشویی بوده و یا به قصد تأمین مالی تروریسم نگهداری شده، مشمول ضوابط و مقررات موضوعه از جمله قوانین مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم است.
