به گزارش فرادید، ماجرای کشف گنجینه در باغ گیلاس از آنجا شروع شد که «آلفرد لوسلی» کشاورز محلی، سال 2015 هنگام قدم‌زدن در باغ خود، سکه‌ای سبز و کهنه روی خاک دید. ابتدا فکر کرد کسی سکه‌ای بی ارزش را آنجا انداخته یا گم کرده است، اما کمی بعد پنج سکه دیگر پیدا کرد. چند ماه بعد او هنگام کندن خاک پای یکی از درختان، 19 سکه برنزی دیگر هم به دست آورد و از پسرش خواست درباره آن‌ها تحقیق کند. در همین حال آن‌ها یادشان آمد که در سال 2013 بقایای یک سکونتگاه رومی در نزدیکی شهر فریک کشف شده بود، پس ماجرا را به باستان‌شناسان گزارش دادند.
حفاری‌ها از سپتامبر 2016 آغاز شد و برای جلوگیری از ورود قاچاقچیان محل کشف گنجینه مخفی نگه داشته شد. نتیجه فراتر از انتظار بود؛ باستان‌شناسان تنها در چند متر مربع، 4 هزار و 155 سکه رومی با مجموع وزن 15 کیلوگرم یافتند. بررسی‌ها نشان داد بخشی از این سکه‌ها زمانی در کیسه‌های چرمی و پارچه‌ای دفن شده بودند که حالا دیگر پوسیده بودند.
گنجینه به موزه وین‌دونیسای بروگ منتقل شد و کارشناسان آن‌ها را پاکسازی کردند. در جریان این پاکسازی مشخص شد که بیشتر آن‌ها از نوع «آنتونینیانوس» هستند که در زمان امپراتوران اورلیان، تاسیتوس، پروبوس، کارینوس، دیوکلتیان و ماکسیمیانوس در قرن سوم میلادی ضرب شده‌اند و آخرین‌شان به سال 294 میلادی برمی‌گردد. حالت سالم این سکه‌ها نشان می‌دهد احتمالاً بلافاصله پس از ضرب از گردش خارج و دفن شده‌اند.
سکه‌های یافت‌شده در باغ گیلاس حدود 5 درصد نقره دارند و هوگو دوپلر کارشناس سکه سوئیسی معتقد است صاحب این گنجینه عمداً سکه‌های با بیشترین نقره را انتخاب کرده تا در دوران بی‌ثباتی اقتصادی ارزش آن‌ها حفظ شود. در منطقه‌ای روستایی مانند اوکن که بانکی برای نگهداری دارایی وجود نداشت و خطر حملات قبایل ژرمنی هم مطرح بود، دفن این کیسه‌ها مطمئن‌ترین راه حفظ دارایی بود.
کشف چنین گنجینه‌ای در سوئیس بسیار کمیاب است و تاکنون تنها چهار گنجینه بیش از چهار هزار سکه در این کشور ثبت شده است.
