به گزارش فرادید، قلعه وزیو (Vezio) بر فراز دریاچه کومو (Como) هرساله میزبان نمایشگاه‌های همیشه در حال تغییر از مجسمه‌های ارواح است؛ مجسمه‌هایی در اندازه واقعی که گویی میان دو جهان معلق هستند. هر تابستان، بازدیدکنندگان این اشکال ترسناک را از گاز و گچ می‌سازند و آن‌ها را در حالی به جای می‌گذارند که انگار به آرامی در حال تماشای دریاچه هستند.
با پایان فصل پاییز و آغاز زمستان، شرایط جوّی این اشباح را به تدریج از بین می‌برد. این حضور کوتاه‌مدت، ویرانه‌های قرون وسطایی را به ترکیبی تسخیرکننده و زیبا از تاریخ، هنر و تخیل تبدیل می‌کند؛ جایی که هر بازدیدکننده ردپای روح‌مانند خود را بر زمان باقی می‌گذارد.
پارچه سفید موج‌واری که با زمان و شرایط جوّی شکل گرفته، حسی از روح گم‌شده را به نمایش می‌گذارد که در جای خود یخ زده است.
