به گزارش فرادید، این کشف را آقای گژگوش پانِک هنگامی انجام داد که در حال جستجوی یک مزرعه بود و ناگهان سیگنالی قوی از فلزیاب خود دریافت کرد. وقتی او بیل خود را در خاک فرو برد، درست از زیر سطح زمین چندین سکه مسی بیرون آمدند که خیلی زود روشن شد بخشی از یک گنجینۀ بسیار بزرگ‌تر هستند. او بلافاصله این کشف را به دفتر حفاظت میراث شهر گزارش داد. باستان‌شناسان در بازرسی‌های بعدی هیچ نشانه‌ای از بقایای باستانی دیگر در محل نیافتند.
برپایه‌ی تحلیل‌های اولیه، نزدیک 5 هزار سکه شناسایی شده‌اند که بین سال‌های 1650 تا 1657 میلادی و در دوران پادشاهی یان دوم کازیمیر ضرب شده‌اند. بخش زیادی از این سکه‌ها «بوراتینکی» نام دارند؛ سکه‌های مسی کم‌ارزش که نامشان از تیتو لیویو بوراتینی گرفته شده، فردی که مسئول تولید آن‌ها در ضرابخانه‌های لهستان و لیتوانی بود.
اگرچه این سکه‌ها آن زمان و حتی امروزه میان مجموعه‌داران ارزش بالایی ندارند، اما شمار فراوان آن‌ها کشفی منحصربه‌فرد محسوب می‌شود و نگاهی نو به چرخه پولی منطقه در قرون هفدهم و هجدهم ارائه می‌دهد.
افزون بر سکه‌های مسی، در این گنجینه 29 سکه نقره‌ای باارزش‌تر نیز یافت شده است. این مجموعه شامل سکه‌های شش‌گروش از دوران یان کازیمیر و همچنین سکه‌هایی از زمان حکومت یان سوم سوبیسکی، فردریک ویلیام براندنبورگ، کریستیان وولوسکی، لئوپولد اول و یوآخیم هشتم می‌شود.
کارشناسان باور دارند این گنجینه احتمال دارد اوایل قرن هجدهم درون یک کیسه پارچه‌ای دفن شده باشد، چون میان سکه‌ها بقایای پوسیده پارچه نیز یافت شد.
اکنون تمامی گنجینه به موزه هروبیشوف منتقل شده تا تحلیل‌های دقیق‌تر و کارهای حفاظتی روی آن انجام شود و برای نمایش عمومی آماده شود.
